Ebeveynlerin çocuklara davranış biçimleri çocukların morali, ruh hali, özgüveni ve hayatında başarılı olabilmesi açısından çok önemlidir. Çocuklarınıza her aklınıza gelen sözü söylememeli ve her zaman sert çıkış yapmamalısınız. Ebeveynlerin çocuklara nasıl davranması gerektiğiyle ilgili bir takım bilgileri uzmanların bilgileri öncülüğünde sizler için değerlendirdik. Makalemiz sayesinde sizlerde ebeveyn olarak görevlerinizi ve neler yapmanız gerektiği bilgisini alabilirsiniz.

Çocuklar ilk olarak ailesini model aldığı için ebeveyn olarak çocuklarımızla konuşmalarımıza dikkat etmeliyiz. Çocuklar duydukları bazı şeyleri yetişkinlerden daha hassas yorumlayabilir. Bu durum çocuğunuzun davranışlarını ve size karşı olan tutumunu doğrudan etkileyebilir. Çocuklarınızla iletişim kurarken bu cümleleri kurmamaya dikkat edin.

“Yapacağım”

Çocuğunuzun ödevini veya projesini kontrol altına almak istemeniz gayet doğaldır, ancak bunu siz yaparsanız çocuğunuz asla öğrenemez ya da sizin yaptığınıza alıştığı için ödevlerini öğrenmek istemeyecektir.

“Ağlama”

Duyguları ifade etme konusunda çocukların kendilerini güvende hissetmeleri gerekir. Çocuğunuza ağlamaması gerektiğini söylemek onunla ilgili bir sorun olduğu izlenimi bırakır. Ağlamanın tamamen doğal bir davranış olduğunu kabul edin.

“Neden ona benzemiyorsun?”

Hiçbir çocuk kardeşi, ablası, abisi, akranı, arkadaşı veya bir akrabasına benzemez. Karşı tarafla çocuğunuzu kıyaslamak onun daha güçsüz olduğunu hissettirmenize neden olur, yapmayın.

“Bunu yemek istediğinden emin misin?”

Yargılayıcı bir yorumdan ziyade çocuğunuzla yemek yeme alışkanlıkları hakkında konuşmanız daha etkili olacaktır. Tercihleri ona bırakabilirsizi. Sözcük seçimi ve vücut dilinizle ona güven vermeyi deneyin.

“Eve gelene kadar bekle”

Kullanılan bu ifade de iki yanlış vardır. Birincisi, seni daha sonra cezalandıracağım başka bir harekette bulunma anlamı çıkarılabilirken ikinci durumda çocuğun tek başına hiçbir kontrolü olmadığını ima eder.

“Söz veriyorum”

Bir çocuğa söz verdiğinizde, güven sorunu oluşturursunuz. Büyük bir şey istediği zaman söz veriyorum demek yerine “denerim” demeyi tercih edin.

“Korkmak için bir sebep yok”

Bunu çocuğunuza söylemek onun korktuğu gerçeğini değiştirmez. Bunun yerine, korkuları hakkında onlarla konuşun ve ona yardım etmeye çalışın.

“Ben de senden nefret ediyorum”

Bir durum oldu ve çocuğunuz sizden nefret ettiğini söyledi. Bu durum karşısında sizde ona karşılık verip bende senden nefret ediyorum gibi yanlış cümleler kurmayın. Onun yerine size neden böyle bir cümle kurma gereği duydu bunu saptayın.

“Çünkü canım öyle istedi”

Bu cümle bir klişedir. Açıklamasız olduğunuzda çocuğunuzu azarladığınız durumlarda veya bir eylemi durdurmak için hiçbir neden göstermeden bu cümleyi kullanmayın.

“Umarım senin gibi çocukların olur”

Siz belki de onu yüceltmek için bu cümleyi kullanıyorsunuz ama çocuğunuz ondan nefret ettiğinizi anlayabilir.

“Kapa çeneni”

Dürüst olmak gerekirse, bu cümle kabalıktan başka bir şey değildir.