Ormanlardaki en yaygın tehlike orman yangınıdır. Orman yangınları ormanların kendileri kadar eskidir. Yaz aylarında, aylarca yağmur yağmadığı zaman ormanlar en ufak bir kıvılcım ile alev alabilen kuru yaşlanan yapraklar ile dolar. Orman yangını doğada dengesizliklere neden olur, faunal ve floral zenginlikleri azaltarak biyolojik çeşitliliği tehlikeye atar. Geleneksel yangın önleme yöntemlerinin etkili olduğu kanıtlanmamıştır ve özellikle ormanlık alanlara yakın ya da ormanlık alanlarda yaşayan insanlar arasında bu konuda halkın bilinçlendirilmesi gerekmektedir.

Yanma Koşulları

Her şeyin alev alacağı veya tutuşacağı bir sıcaklığı vardır. Bu sıcaklığa tutuşma noktası denir. Ahşabın tutuşma noktası 300 santigrat derecedir. Odun bu sıcaklığa kadar ısıtıldığında, havadaki oksijenle karışan, yanan ve ateş oluşturan hidrokarbon gazları serbest kalır. Tutuşma ve yanmanın meydana gelmesi için üç bileşen gereklidir.

—Bir ateşin yakması için yanıcı bir maddenin (yakıt)
—Havanın yani oksijenin varlığı
—Yakıtı tutuşma sıcaklığına getirmek için bir ısı kaynağı

Isı, oksijen ve yakıt yangın üçgeni oluşturur. Üçgenin sütunlarından herhangi birini alınabilirlerse, yangın kontrol edebilir ve sonuçta söndürülebilir.
Yanma meydana geldikten ve yangın başladıktan sonra, yangının nasıl yayıldığını belirleyen birkaç faktör vardır. Bu üç faktör şunlardır:

*Yakıt
*Hava durumu
*Topografya
Bu faktörlere bağlı olarak, bir yangın hızla yayılabilir veya binlerce dönüm araziyi yakan şiddetli bir yangına dönüşebilir.

Yakıt Yükleri

Orman yangınları, onu çevreleyen yakıtın türüne ve miktarına göre yayılır. Yakıt, ağaçlar, çalılıklar ve kuru otlu alanlardan evlere kadar her şeyi içerebilir. Bir yangını çevreleyen yanıcı malzeme miktarına yakıt yükü denir. Yakıt yükü birim alan başına mevcut yakıt miktarıyla, genellikle dönüm başına tonla ölçülür.

Küçük bir yakıt yükü, yangının düşük yoğunlukta yavaşça yanmasına ve yayılmasına neden olur. Çok fazla yakıt varsa, yangın daha yoğun yanar ve daha hızlı yayılmasına neden olur. Etrafındaki malzemeyi ne kadar hızlı ısıtırsa, o malzemeler o kadar hızlı tutuşabilir. Yakıtın kuruluğu da yangının davranışını etkileyebilir. Yakıt çok kuru olduğunda, çok daha hızla yakıp kül eder ve zapt edilmesi çok daha zor olan bir yangın yaratır. Kuru ot, çam iğneleri, kuru yapraklar, dallar ve diğer ölü çalılar gibi küçük yakıt malzemeleri, büyük kütüklerden daha hızlı yanar (bu yüzden kütüklerden ziyade çıra ile ateş yakılır). Kimyasal düzeyde, farklı yakıt malzemelerinin tutuşması diğerlerinden daha uzun sürer. Ancak, yakıtın çoğunun aynı tür malzemeden yapıldığı bir yangında, ateşleme süresindeki ana değişken, yakıtın toplam yüzey alanının hacmine oranıdır.

Orman Yangınlarında Hava Durumu Rolü

Hava, bir yangının doğması, büyümesi ve sönmesinde büyük rol oynar. Kuraklık, yangınlar için son derece elverişli koşullara yol açar ve rüzgârlar, bir yangının ilerlemesine yardımcı olur. Hava, yangının daha hızlı hareket etmesine ve daha araziyi yutmasına neden olabilir, ayrıca yangınla mücadele işini daha da zorlaştırabilir. Orman yangınlarını etkileyebilecek üç hava durumu bileşeni vardır:

*Sıcaklık
*Rüzgâr
*Nem

Sıcaklık: Daha önce de belirtildiği gibi, sıcaklık yangınların kıvılcımını etkiler. Yerdeki çubuklar, ağaçlar ve çalılar, güneşin ışımasıyla ısı alır ve bu da potansiyel yakıtları ısıtır ve kurutur. Daha yüksek sıcaklıklar, yakıtların daha hızlı alev almasına ve daha hızlı yanmasına izin vererek, bir yangının yayılma hızını arttırır. Bu nedenle, orman yangınları öğleden sonra, sıcaklıklar en yüksek olduğunda şiddetlenme eğilimindedir.

Rüzgâr: Rüzgâr muhtemelen orman yangını davranışında en büyük etkiye sahiptir. Aynı zamanda en öngörülemeyen faktördür. Rüzgârlar yangına ek oksijen sağlar, daha fazla potansiyel yakıt kurutur ve yangını daha hızlı bir şekilde karaya iter. Büyük, şiddetli yangınlar, alev hortumu adı verilen rüzgarlar üretebilir. Alev hortumları kasırga gibidir, ateşin ısısının yarattığı girdaplardan kaynaklanır. Bu girdaplar yataydan dikeye doğru eğimlendiğinde, alev hortumu oluşur. Alev hortumların, kıvılcımları ve yanan döküntüleri önemli mesafelere fırlattığı bilinmektedir. Rüzgar ne kadar kuvvetli eserse, yangın o kadar hızlı yayılır. Yangın, ortam rüzgârından 10 kat daha hızlı kendi rüzgârlarını üretir, hatta közleri havaya fırlatabilir ve ek yangınlar yaratabilir. Rüzgâr ayrıca yangının yönünü de değiştirebilir ve rüzgârlar ateşi ağaçlara yükseltebilir ve bir taç ateşi yaratabilir.

Nem: Rüzgâr yangının yayılmasına yardımcı olurken, nem yangına karşı çalışır. Nem ve yağış yangını yavaşlatabilir ve yoğunluğunu azaltabilir. Potansiyel yakıtların yüksek nem seviyelerine sahip olması durumunda tutuşması zor olabilir, çünkü nem yangının ısısını emer. Nem düşük olduğunda, yani havada düşük miktarda su buharı olduğunda yangınların başlaması daha olasıdır. Nem ne kadar yüksek olursa yakıtın kuruması ve tutuşması o kadar az olur. Nem, bir orman yangınının tutuşma şansını düşürebildiğinden, yağışın yangın önleme üzerinde doğrudan bir etkisi vardır. Hava neme doygun hale geldiğinde, nemi yağmur şeklinde serbest bırakır. Yağmur ve diğer yağışlar, yakıtlardaki nem miktarını arttırır, bu da potansiyel orman yangınlarının patlak vermesini engeller.